Όλα ξεκίνησαν στην Μόσχα στις 22 Οκτωβρίου του 1929 όταν ένα ζευγάρι Ρώσων εργατών έφερε στην ζωή ένα μικρό αγοράκι. Ωστόσο, η ζωή για τον Λεβ μόνο εύκολη δεν ήταν τα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς από τα 12 αναγκάστηκε να δουλεύει σε εργοστάσια που προμήθευαν με όπλα τους Σοβιετικούς στρατιώτες για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, προκειμένου να βοηθήσει τους γονείς του, οι οποίοι τα έφερναν δύσκολα βόλτα.
KΑΘΕ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ…
Ωστόσο, παρά το γεγονός πως τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για κανέναν εκείνη την εποχή ο Γιασίν πάντα έβρισκε χρόνο για να παίξει ποδόσφαιρο με τους φίλους του και να ξεχάσει τα προβλήματα της καθημερινότητας. Κάπως έτσι τον βρήκαν και οι άνθρωποι της Ντιναμό Μόσχας και τον έπεισαν να ενσωματωθεί στις ακαδημίες του συλλόγου, όπου έκανε το ντεμπούτο του στην ανδρική ομάδα το 1950 σε ένα φιλικό. Όμως η αρχή της καριέρας του μόνο εύκολη δεν ήταν, αφού στο ντεμπούτο του δέχτηκε δύο εύκολα γκολ, με αποτέλεσμα εκείνη την σεζόν να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα άλλες δύο φορές, ενώ την εστία της ανδρικής ομάδας έκανε τρία χρόνια να την υπερασπιστεί ξανά! Αυτό τον πείσμωσε ακόμα περισσότερο και γι’ αυτό αγωνιζόταν στην ομάδα χόκεϊ της Ντιναμό, ώστε να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση.
Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΜΟ
Παρά το γεγονός πως στην αρχή ο Γιασίν δεν τα πήγαινε καλά στην Ντιναμό κατάφερε να μείνει στις τάξεις της για όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα. Πανηγυρίζοντας με τον σύλλογο της Μόσχας 5 πρωταθλήματα και άλλα τρία Κύπελλα. Μάλιστα, η Ντιναμό προς τιμήν του έχει χτίσει έξω από το γήπεδό της άγαλμά του. Αξίζει να σημειωθεί πως στο τελευταίο παιχνίδι με τη φανέλα της Ντιναμό, που έγινε το 1970, πάνω από 100.000 κόσμου έδωσε το “παρών”.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΘΝΙΚΗ
Στην Ντιναμό ο Γιασίν έκανε… όνομα, όμως χάρη στην πρώην Σοβιετική Ένωση κατάφερε να γίνει παντού γνωστός για τις ικανότητές του. Πιο συγκεκριμένα, με τα χρώματα της πατρίδας του αγωνίστηκε 74 φορές κατακτώντας την πρώτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956, αλλά και του EURO που έγινε τέσσερα χρόνια αργότερα. Εκτός αυτού ο Γιασίν έδωσε το “παρών” σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα (’58,’62,’66) κάτι που έχουν κάνει ελάχιστοι.
.
ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΣΕ…ΧΑΝΟΝΤΑΣ
Όπως γράψαμε και πιο πάνω η εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης έκανε ξακουστό σε όλο τον πλανήτη τον Λεβ Γιασίν. Ένα από τα ματς που έχουν μείνει στην ιστορία λόγω όσων έκανε ο πρωταγωνιστής μας είναι αυτό κόντρα στην μεγάλη Βραζιλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958. Οι Σοβιετικοί έχασαν 2-0 από την ομάδα του νεαρού (τότε) Πελέ, όμως, ο Γιασίν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις χάρη στις αποκρούσεις του.
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ
Το 1963 ήταν μία από τις πιο σημαντικές σεζόν του Γιασίν για πολλούς και διάφορους λόγους. Πάμε να τους δούμε όλους αναλυτικά. Εκείνη τη χρονιά ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της μικτής κόσμου που παρατάχθηκε στο “Γουέμπλεϊ” κόντρα στην εθνική Αγγλίας. Λόγω των πολλών και εξαιρετικών επεμβάσεων που πραγματοποίησε του βγήκε το παρατσούκλι “μαύρη αράχνη”. Πρώτον γιατί φόραγε συνέχεια ολόμαυρες ενδυμασίες (μαύρο σορτσάκι,μαύρη μπλούζα), αλλά και εξαιτίας των αποκρούσεών του που θα μπορούσαν να τις κάνουν άνθρωποι μόνο με…οκτώ χέρια!Επίσης, είχε το παρατσούκλι και “μαύρος πάνθηρας”, καθώς δεν φοβόταν ποτέ να κάνει μία δυνατή έξοδο. Το 1963 ήταν για άλλον έναν λόγο ημερομηνία ορόσημο στην καριέρα του Γιασίν, καθώς τότε αναδείχτηκε νικητής της “Χρυσής Μπάλας”, κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένας τερματοφύλακας ως σήμερα να το επαναλάβει!
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ (VOLUME 2)
Στην ιστορία ο Γιασίν δεν έχει μείνει για τις σπουδαίες αποκρούσεις του, αλλά και ένα γκολ που δέχτηκε στον αγώνα κόντρα στην Κολομβία στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1962. Πιο συγκεκριμένα, σε αυτό το ματς ο πρωταγωνιστής μας δέχτηκε τρία εύκολα γκολ, με αποτέλεσμα η Σοβιετική Ένωση που προηγούταν 4-1 να έρθει ισόπαλη 4-4 με τους Λατινοαμερικάνους. Επίσης, σε αυτό το παιχνίδι ο Γιασίν δέχτηκε γκολ από απευθείας εκτέλεση κόρνερ κάτι που δεν έχει ξαναγίνει από τότε σε αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕ…
Στην πολυετή καριέρα του ο Γιασίν είχε καταφέρει να κερδίσει πολλές μονομαχίες με τους αντίπαλους επιθετικούς. 151 φορές τους νίκησε από το σημείο του πέναλτι, ενώ 270 ήταν οι φορές που κράτησε το μηδέν στην εστία του. Ο μοναδικός αντίπαλος που κατάφερε να τον νικήσει ήταν ο καρκίνος του εντέρου στις 20 Μαρτίου του 1990 στην ηλικία των 60.
Θέμης Λιουδάκης
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις