Η πρώτη συνέντευξη Τύπου του Γιούργκεν Κλοπ στη Λίβερπουλ έκρυβε εντέλει πολλά «διαμάντια». Ο Γερμανός τεχνικός είχε ζήσει τα πάντα όσο βρισκόταν στην Ντόρτμουντ. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο Γερμανίας και δύο Σούπερ Καπ. Ωστόσο, τόνισε και ξανατόνιζε ότι οι «κόκκινοι» χρειάζονται χρόνο. Έδωσε έναν ορίζοντα τετραετίας για την κατάκτηση έστω ενός τροπαίου. Βλέπετε, θεωρούσε τον εαυτό του «Νormal One» όταν βρέθηκε πρώτη φορά στο Νησί. Το γιατί φάνηκε στην πορεία…
Από την πρώτη ημέρα έβαλε τη σφραγίδα του στο σύλλογο. Υψηλό τέμπο, πίεση, φουλ επίθεση. Όλα δείγματα της «εκρηκτικής» προσωπικότητας του. Ο ίδιος νιώθει το ματς σε κάθε του στιγμή, πετάγεται όρθιος στις ευκαιρίες αγκαλιάζει – μεταφορικά και κυριολεκτικά – τους παίκτες του, δίνει πάθος και χιούμορ στις συνεντεύξεις τύπου. Έγινε ένα με τη Λίβερπουλ από το ξεκίνημα. Βελτίωσε τα αγγλικά του ώστε να μπορεί να νιώσει τον παλμό της ομάδας και της κοινωνίας όπου πλέον ανήκε. Μια κοινωνία για την οποία έμαθε πάρα πολλά προτού καν υπογράψει. Ήθελε να γίνει «κομμάτι» της, να αισθανθεί ότι είναι δικός τους και αυτοί δικοί του.
Κόντρα στην Σεβίλλη ήταν ακόμη «Normal One»
Στην πρώτη σεζόν παρέλαβε μια ομάδα καταρρακωμένη ψυχολογικά. Μια Λίβερπουλ που ήταν στη 10η θέση της Πρέμιερ Λιγκ και δεν μπορούσε να κερδίσει την Μπορντό και τη Σιόν στο Europa League. Ούτε και το δικό του ξεκίνημα ήταν τρομερό. Χρειάστηκε να περιμένει τέσσερα ματς για την πρώτη του νίκη. Ωστόσο, έφτιαξε μια ομάδα που άρχιζε δειλά δειλά να θυμίζει… Λίβερπουλ. Κι ας μην είχε σούπερ σταρ. Κι ας έπαιζε πολλές φορές κόντρα στη λογική, όπως για παράδειγμα στο φημισμένο παιχνίδι με την Ντόρτμουντ. Εκεί που είδε τους παίκτες του να χάνουν με 1-3 στο 57′ και στο 91′ να πανηγυρίζουν μια επική ανατροπή (4-3). Έφτασε στον τελικό του Europa. Εκεί, όμως, η Σεβίλλη αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν ακόμη ο «Normal One»…
Κόντρα στην Τσέλσι ήταν ακόμη «Normal One»
Η μετάλλαξη της ομάδας συνεχίστηκε. Χρειάστηκε μια μεταβατική σεζόν, με την ομάδα εκτός Ευρώπης. Η Λίβερπουλ έδειχνε τα «δόντια» της συνεχώς, αλλά όταν είχε το τεράστιο πρέπει πάνω από το κεφάλι της «ζαλιζόταν». Λίγοι θυμούνται πως εκείνη τη σεζόν, μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου οι «κόκκινοι» ήταν δεύτεροι και έμοιαζαν ως η μοναδική ομάδα που μπορούσε να κοντράρει την Τσέλσι. Ήταν μόλις έξι βαθμούς πίσω της, ενώ την υποδέχονταν και στο Άνφιλντ στα τέλη Ιανουαρίου. Ωστόσο, μέχρι τότε είχαν καταφέρει να χύσουν την καρδάρα με το γάλα. Η πίεση τη «λύγισε». Δύο σερί ισοπαλίες με Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Σάντερλαντ και η ήττα σοκ από τη Σουόνσι σταμάτησαν το «όνειρο» του πρωταθλήματος πριν καν το πιστέψουν στη Λίβερπουλ. Ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν ακόμη ο «Normal One»…
Κόντρα στην Ρεάλ ήταν ακόμη «Normal One»
Και φτάνουμε στην περσινή σεζόν. Για πρώτη φορά με τον Κλοπ στο τιμόνι, η Λίβερπουλ δεν «πατούσε» καλά στο ξεκίνημα. Όλο τον καιρό είχε θέματα με την άμυνα της, αλλά σ΄εκείνο το σημείο έδειχναν να αυξάνονται ακόμα περισσότερο. Μια «ξεγυρισμένη» πεντάρα από τη Μάντσεστερ Σίτι και μια τεσσάρα από την Τότεναμ επιβεβαίωναν πλήρως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Στο Champions League, η Λίβερπουλ προχωρούσε σταθερά, ωστόσο ήταν σχεδόν αναμενόμενο σε έναν όμιλο με Σεβίλλη, Σπαρτάκ Μόσχας και Μάριμπορ. Τον Ιανουάριο του 2018 έγιναν οι δύο κινήσεις που θα άλλαζαν μια για πάντα την ιστορία της ομάδας. Ο Φιλίπε Κουτίνιο ήταν «φευγάτος» από το καλοκαίρι, αλλά η Λίβερπουλ τον κρατούσε πεισματικά. Ωστόσο, τα 120 εκατομμύρια της Μπαρτσελόνα σε συνδυασμό με την επιθυμία του Βραζιλιάνου να αποχωρήσει ανάγκασαν τους Άγγλους να δεχθούν να τον παραχωρήσουν.
Ο Κλοπ είχε ήδη έτοιμο το σχέδιο για την αξιοποίηση των χρημάτων. Ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ αποκτήθηκε από τη Σαουθάμπτον έναντι 85 εκατομμυρίων ευρώ, σ’ ένα κλίμα απαισιοδοξίας. Άλλωστε, πόσοι δεν θεώρησαν υπέρογκο το ποσό για έναν κεντρικό αμυντικό; Ωστόσο, ο Γερμανός είχε αντιληφθεί το πόσο σημαντικός θα ήταν μελλοντικά στα πλάνα του ο Ολλανδός στόπερ. Όσοι δεν πίστευαν, το κατάλαβαν σχεδόν από την πρώτη στιγμή. Ο Φαν Ντάικ ήταν η κίνηση που έλειπε για να «δέσει» την άμυνα. Την ίδια στιγμή οι Σαλάχ, Μανέ, Φιρμίνο φρόντιζαν να «σμπαραλιάζουν» κάθε ομάδα που βρισκόταν στο διάβα τους.
Η Λίβερπουλ έκανε μια «μαγική» πορεία φτάνοντας μέχρι και τον τελικό του Κιέβου. Εκεί απέναντι της έστεκε η τεράστια Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Σαλάχ έφυγε από νωρίς και ο Κάριους φόρεσε το μανδύα του μοιραίου, κάνοντας δύο τραγικά λάθη. Ο επίλογος είχε γραφτεί. Η «Βασίλισσα» κατακτούσε το Champions League για τρίτη σερί χρονια. Ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν ακόμη ο «Normal One»…
Τα πάντα άλλαξαν φέτος
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο Γιούργκεν Κλοπ αποφάσισε να πάει κόντρα στα «πιστεύω» του. Ήξερε πως η ομάδα είχε την ανάγκη σημαντικής ενίσχυσης. Για το λόγο αυτό αποκτήθηκαν οι Φαμπίνιο, Κεϊτά και Σακίρι. Ωστόσο, μια ήταν η μεταγραφή που έκανε το «γκελ» τόσο στον κόσμο όσο και στους «μύστες» του ποδοσφαίρου. Αυτή του Άλισον Μπέκερ από τη Ρόμα. Οι «κόκκινοι» έβγαλαν από τα ταμεία τους 72.5 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσουν. Έπαθαν από το λάθος με τον Κάριους κι έμαθαν πλέον.
Αυτή τη φορά σε αντίθεση με την περσινή σεζόν, όμως, στο πρωτάθλημα η Λίβερπουλ «πετούσε», αλλά στο Champions League ζοριζόταν. Από τη μια έκανε πορεία πρωταθλητισμού και από την άλλη έφτασε στην τελευταία αγωνιστική να θέλει μόνο νίκη για να προκριθεί στην επόμενη φάση. Φυσικά το «Άνφιλντ» μίλησε, η Λίβερπουλ νίκησε τη Νάπολι και πέρασε στα νοκ άουτ. Άλλωστε, αυτό το ταξίδι δεν μπορούσε να τελειώσει τόσο νωρίς.
Το «θαύμα» έδειξε το δρόμο
Μπάγερν και Πόρτο «καθαρίστηκαν» με συνοπτικές διαδικασίες από τους «κόκκινους» που έφτασαν στα ημιτελικά όντας αήττητοι σε όλες τις διοργανώσεις από τον Ιανουάριο, αλλά δεύτεροι στο πρωτάθλημα. Αντίπαλος τους η Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι και των «πρώην» της Λουίς Σουάρες και Φιλίπε Κουτίνιο. Το πρώτο ματς στο «Καμπ Νου» είναι βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες κάθε οπαδού της Λίβερπουλ. To τελικό 3-0 δεν αφήνει παρά ελάχιστες ελπίδες στους «κόκκινους». Ουσιαστικά αυτό που ήθελαν ήταν ένα θαύμα. Και διάολε το πέτυχαν με τον πιο απίθανο τρόπο.
Το «Άνφιλντ» έβγαλε ξανά αυτή την αύρα που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει στα ευρωπαϊκά ματς και η Λίβερπουλ χωρίς τους Σαλάχ και Φιρμίνο πέτυχε μια από τις πιο επικές ανατροπές στην ιστορία του Champions League. Ο Οριγκί και ο Βαϊνάλντουμ βρήκαν δύο φορές δίχτυα ο καθένας και οι «κόκκινοι» επικράτησαν με 4-0. ΠΑΡΑΝΟΙΑ. Φυσικά, αυτό που ακολούθησε μετά το τελευταίο σφύριγμα της λήξης στο ματς είναι σχεδόν απερίγραπτο. Στο τέλος αυτής της βραδιάς δεν θα μπορούσε να λείψει το «You’ll Never Walk Alone», ο ύμνος σήμα-κατατεθέν της Λίβερπουλ. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν λίγο διαφορετικός από τις προηγούμενες. Εξάλλου, μόλις λίγη ώρα πριν είχε γίνει μια ανατροπή που δύσκολα θα ξανασυμβεί.
Οι παίκτες των «κόκκινων», ο Γιούργκεν Κλοπ και ολόκληρο το τεχνικό τιμ συγκεντρώθηκαν μπροστά από το «Kop», την εξέδρα των φανατικών της Λίβερπουλ. Ήθελαν κι αυτοί να τραγουδήσουν μαζί τους τον ύμνο. Όλοι όσοι βρίσκονταν μέσα στο γήπεδο έγιναν ένα. Από τον θρυλικό Κένι Νταλγκλίς μέχρι τον πιο άσημο φίλαθλο. Πλέον, το όνομα και η φήμη του καθενός δεν είχε σημασία. Άπαντες τραγουδούσαν για τη Λίβερπουλ, ήταν οπαδοί της, που λίγο πριν απλά έζησαν κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια…
This is special. This is so special.
Wijnaldum. Mane. Henderson.
Everyone is lost for words.
Just lap this up Liverpool fans ❤️ pic.twitter.com/mqG0WnGpxv
— Football on BT Sport (@btsportfootball) 7 Μαΐου 2019
Κόντρα στην Τότεναμ έπαψε να είναι ο «Normal One»
Ο τελικός κόντρα στην Τότεναμ, η οποία επίσης είχε κάνει μια μυθική ανατροπή κόντρα στον Άγιαξ, ήταν η στιγμή της εξιλέωσης για τον Κλοπ. Ο Γερμανός είχε λοιδωρηθεί όσο λίγοι. Πόσοι και πόσοι δεν τον αποκάλεσαν «loser». Ωστόσο, φέτος ήταν η χρονιά του και χθες η βραδιά του. Ο Σαλάχ που τόσο έλειψε από τον περσινό τελικό άνοιξε το δρόμο και ο Οριγκί ολοκλήρωσε το θρίαμβο. Όλοι οι επικριτές πλέον απλώς έσκυβαν το κεφάλι και χειροκροτούσαν. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν άλλωστε;
Ο Γερμανός έστεκε πλέον ανάμεσα στους νικητές. Δεν άντεξε. Λύγισε. Ξέσπασε σε κλάματα, όντας πλέον δικαιωμένος στο έπακρο για τα όσα έχει παλέψει σε όλη του την καριέρα. Πλέον μπορούσε να κουνήσει το δάχτυλο σε όλους τους επικριτές του. Ωστόσο, επέλεξε να μην αναφερθεί καν σε αυτούς. Αποθέωσε την ομάδα του και αφιέρωσε την κατάκτηση στην οικογένεια του. Ο ίδιος είναι άνθρωπος που δεν κρατάει κακίες.
«Μια απίστευτη μάχη, μια φανταστική βραδιά. Ίσως δεν ήταν το καλύτερο ματς του κόσμου, αλλά έπρεπε απλά να νικήσουμε και το κάναμε. Είναι η σωστή επιβράβευση για μια φανταστική, πολύ έντονη σεζόν. Είναι η καλύτερη νύχτα της επαγγελματικής καριέρας μας. Είναι τρελό αυτό που έκαναν οι παίκτες μου. Αφιερώνω την επιτυχία στην οικογένεια μου, η οποία ήταν στην εξέδρα. Υπέφερα πολύ, αυτή η νίκη είναι για αυτούς και για όλους όσοι είναι μέλη αυτού του κλαμπ», είπε χαρακτηριστικά ο Κλοπ, που κόντρα στην Τότεναμ έπαψε να είναι ο «Normal One»…
Γι’ αυτό δεν είσαι πλέον ο «Normal One» Γιούργκεν Κλοπ
Δεν συνηθίζω να γράφω σε πρώτο πρόσωπο. Βασικά, δεν το έχω κάνει σε κανένα κείμενο μέχρι στιγμής. Ωστόσο, για όλα υπάρχει πρώτη φορά. Όπως υπήρξε πρώτη φορά και για τον Γιούργκεν Κλοπ σε κατάκτηση Champions League. Ο άνθρωπος που έκανε τους πάντες γύρω από τη Λίβερπουλ να πιστέψουν μετά από πολλά χρόνια είχε φτάσει στην κορυφή. Και για μένα πλέον δεν ήταν ο «Normal One», όπως είχε δηλώσει το 2015.
Κανένας «Normal One» δεν θα παραδεχόταν τόσο αντρίκεια το περσινό του λάθος με τον Κάριους, τον οποίο ο ίδιος επέλεξε και πίστεψε μέχρι τέλους. Κανείς «Normal One» δεν θα έχτιζε μια ομάδα από την αρχή και θα έφτανε τόσο ψηλά. Κανείς «Normal One» δεν θα κρατούσε την υπόσχεση του ότι σε τέσσερα χρόνια η ομάδα αυτή θα κατακτούσε κάποιο τρόπαιο, χωρίς τα απεριόριστα χρήματα που μπορούν να ξοδέψουν ομάδες όπως η Σίτι και η Παρί.
Όχι Γιούργκεν, για μένα δεν είσαι ο «Normal One» αυτή τη στιγμή. Θα σου πω μια ιστορία, για να καταλάβεις το γιατί. Είχα την τύχη/τιμή να παρακολουθήσω τον τελικό στην καφετέρια του γηπέδου της Ριζούπολης μαζί με πάνω από 200 οπαδούς της Λίβερπουλ. Ένα event οργανωμένο αποκλειστικά μέσω Facebook από την Εξέδρα Οπαδών Liverpool. Περισσότερα από 200 άτομα συγκεντρώθηκαν για να δουν την ομάδα που αγαπούν περισσότερο από κάθε άλλη στον κόσμο. Αυτές τις σκηνές που μας έκανες να ζήσουμε όλοι μαζί χθες, κανείς δεν ξέρει αν θα τις ξανάζησουμε. Γιατί χθες, Γιούργκεν, μας έκανες όλους να κλάψουμε σαν μικρά παιδιά κι έκλαψες κι εσύ μαζί μας από τη Μαδρίτη. Γιατί πλέον είσαι ένας από εμάς. Γι’ αυτό δεν είσαι πια ο «Normal One»…
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
