Η πρόσληψη του Ρόναλντ Κούμαν το περασμένο καλοκαίρι ήταν μια κίνηση που προκάλεσε ερωτηματικά και αντιδράσεις. Με την Μπαρτσελόνα να βρίσκεται σε βαθιά κρίση, ο Ολλανδός έμοιαζε περισσότερο με ένα εξιλαστήριο θύμα. Ένας προπονητής που δεν είχε το ειδικό βάρος και την εμπειρία να διαχειριστεί μια τόσο δύσκολη κατάσταση. Πράγματι το πρώτο μισό της χρονιάς ήταν ακριβώς όπως το περιμέναμε. Μια Μπαρτσελόνα κακή που μπορούσε να ηττηθεί από τον οποιονδήποτε και χωρίς καμιά ελπίδα για κάτι καλό. Οι φωνές αμφισβήτησης και κριτικής κατά του Κούμαν βρήκαν έδαφος για να γίνουν ακόμα εντονότερες. Κι εκεί που όλοι περιμέναμε την ημερομηνία απόλυσής του, εκείνος είχε άλλα σχέδια. Αυτή τη στιγμή η ομάδα του είναι η πιο φορμαρισμένη στην Ισπανία και πάει φουλ για νταμπλ. Ποιος να το περίμενε.
Κούμαν κόντρα σε όλους και σε όλα
Όταν ο Κούμαν ανακοινώθηκε σαν νέος προπονητής της Μπαρτσελόνα γράφαμε από εδώ ότι η αποστολή που του ανατίθεται είναι αδύνατο να έρθει σε πέρας. Μια ομάδα στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ένα κλίμα που μύριζε μπαρούτι και ένας Μέσι που έψαχνε απεγνωσμένα τρόπο διαφυγής. Τα πάντα ήταν στραβά. Η διοίκηση Μπαρτομέου είχε χάσει εντελώς τη μπάλα, το πρωτάθλημα έκανε φτερά και τα 8 γκολ από τη Μπάγερν ήρθαν να διαλύσουν εντελώς την ψυχολογία στον «Μπλαουγκράνα» πλανήτη.
Ο Κούμαν αναλάμβανε σε μια στιγμή που τα πάντα γύρω διαλύονταν. Έμοιαζε να πηγαίνει σαν πρόβατο σε σφαγή. Σε αυτό τον πόλεμο είχε εξαρχής πολλούς εχθρούς και σχεδόν κανέναν σύμμαχο. Η διοίκηση τον πέταξε μέσα στον λάκκο των λεόντων και του είπε «καλά ξεμπερδέματα». Ο Ολλανδός είχε να δείξει καλές και κακές στιγμές στην προπονητική του καριέρα αλλά σίγουρα όχι ένα βιογραφικό κατάλληλο για να αναλάβει αυτή τη θέση. Από την πρώτη του κιόλας μέρα στο «Καμπ Νου» όλη η συζήτηση είχε να κάνει με το πότε θα απολυθεί. Το ξεκίνημά του επιβεβαίωσε τις εικασίες.
Η Μπαρτσελόνα που βλέπαμε μέχρι τον Δεκέμβρη ήταν μια ομάδα η οποία δεν είχε τίποτα να πει. Έπαιρνε κάποια παιχνίδια από την ποιότητα των παικτών της αλλά μέχρι εκεί. Ένα σύνολο μπερδεμένο, χωρίς αυτοπεποίθηση και κυρίως χωρίς καμία συνέπεια. Και εκεί που ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι οπαδοί πίστευαν ότι η χρονιά έχει χαθεί, ξαφνικά η «Μπλαουγκράνα» αναστήθηκαν αγωνιστικά. Τα εύσημα για αυτή την βελτίωση, για κάποιο λόγο πήγαν αποκλειστικά στους παίκτες.
Οφείλουμε όμως να δώσουμε στον Κούμαν το μερίδιο επιτυχίας που του αναλογεί. Κι αυτό δεν είναι καθόλου μικρό. Κόντρα στους πάντες και στα πάντα ο Ολλανδός κατάφερε να βγάλει άκρη. Βρήκε ένα σύστημα που ταιριάζει στο υλικό του. Έφτιαξε με πολύ κόπο την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Έδωσε κίνητρο σε παίκτες που το είχαν χάσει. Κάπως έτσι η Μπαρτσελόνα άρχισε να απολαμβάνει ξανά το ποδόσφαιρο και να είναι αυτή τη στιγμή η καλύτερη ομάδα στην Ισπανία.
Με πίστη στις βασικές «Μπλαουγκράνα» αρχές
Το μόνο συν του Κούμαν στην αποστολή αυτοκτονίας στον πάγκο της Μπάρτσα, ήταν η ιστορία του σαν παίκτης της ομάδας. Υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες σε μια χρυσή εποχή για το κλαμπ. Αγωνίστηκε εκεί για μια εξαετία στην οποία πραγματοποίησε 264 συμμετοχές και σκόραρε 88 γκολ! Βασικός και αναντικατάστατος, πανηγύρισε στη Βαρκελώνη τέσσερα πρωταθλήματα και φυσικά το Τσάμπιονς Λιγκ του 1992, το οποίο έκρινε με μια προσωπική γκολάρα στον τελικό. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για έναν ζωντανό θρύλο του κλαμπ που έχει ζήσει από μέσα τι θα πει Μπαρτσελόνα.
Έτσι όταν κλήθηκε να υπηρετήσει την ομάδα σαν προπονητής στράφηκε σε χρόνια παγιωμένες αξίες. Η Μπαρτσελόνα είναι μια ιδιαίτερη ομάδα. Έχει κάποιες σταθερές από τις οποίες δεν απομακρύνεται. Το επιθετικό ποδόσφαιρο και η ανάδειξη παικτών από την ακαδημία είναι δύο στοιχεία που την χαρακτηρίζουν σαν ομάδα. Είναι μέρος της νοοτροπίας και της φιλοσοφίας της. Πρόεδροι, παίκτες και προπονητές αλλάζουν όμως αυτά παραμένουν σταθερά.
Τα τελευταία χρόνια οι «Μπλαουγκράνα» δέχτηκαν έντονη κριτική από τους φίλους της ομάδας γιατί άρχισαν να απομακρύνονται από αυτες τις αρχές. Η πρόσληψη Βαλβέρδε μπορεί να έφερε τίτλους αλλά με ένα ποδόσφαιρο που απλά δεν ήταν Μπαρτσελόνα. Η φημισμένη Μασία είχε σταματήσει να τροφοδοτεί με παίκτες την πρώτη ομάδα και η ταυτότητα του κλαμπ δέχτηκε ισχυρό πλήγμα. Ο Κούμαν ήξερε ότι για να πετύχει πρέπει να επαναφέρει αυτά τα δύο στοιχεία. Και το έκανε.
Η ομάδα του παίζει σε σταθερή βάση ένα επιθετικό και πλέον όμορφο ποδόσφαιρο. Με 67 γκολ σε 28 αγωνιστικές είναι μακράν της δεύτερης η καλύτερη επίθεση στην Ισπανία. Παράλληλα βλέπουμε ξανά παίκτες από τη Μασία να αποκτούν σημαντικό ρόλο στην πρώτη ομάδα. Ο Φάτι ξεκίνησε τη χρονιά σαν βασικός μέχρι που τραυματίστηκε. Ο Μινγκέθα ήρθε από το πουθενά να μονιμοποιηθεί στην εντεκάδα. Ο Πέδρι μπορεί να μην είναι προϊόν της Μασία, παραμένει όμως ένας 17χρονος που ο Κούμαν εμπιστεύτηκε. Τώρα τελευταία βλέπουμε τον Ιλάιξ Μορίμπα να παίρνει όλο και περισσότερες ευκαιρίες. Όπως παλιά.
Αξίζει μια κανονική ευκαιρία
Η ξέφρενη πορεία από τη στιγμή που άλλαξε ο χρόνος και μετά έδωσε δικαίωμα στη Μπαρτσελόνα να διεκδικεί στα ίσα Πρωτάθλημα και Κύπελλο. Στις αρχές του Νοέμβρη η συγκεκριμένη εξέλιξη έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως όχι πια. Με τη θέση στον τελικό κυπέλλου ήδη κρατημένη και με τα δύο ντέρμπι που θα κρίνουν τα πάντα στο πρωτάθλημα μπροστά της, η Μπαρτσελόνα είναι έτοιμη για ένα μεγάλο φινάλε της σεζόν. Έτσι όπως παίζει αυτή τη στιγμή δίνει σε όλους την εντύπωση σε όλους ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Αν η σεζόν τελειώσει με νταμπλ ο Κούμαν αυτόματα θα βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας και τον επόμενο χρόνο. Ακόμα όμως και σε περίπτωση που αυτό δε συμβεί ο Ολλανδός πρέπει να παραμείνει. Ήταν εκείνος που κατάφερε να πείσει τους παίκτες του να ασχοληθούν ξανά με το ποδόσφαιρο. Αυτός που με ένα ανορθόδοξο 3-4-2-1 κατάφερε να εκμεταλλευτεί ποδοσφαιριστές που έμοιαζαν χαμένοι στη μετάφραση. Αυτός που έδωσε στον Μέσι την έμπνευση να παίξει ξανά σαν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Με τον Λαπόρτα να εγγυάται διοικητική ασφάλεια και ηρεμία τα πράγματα δεδομένα θα πάνε καλύτερα. Ο Κούμαν πρέπει να παραμείνει.
Να φέρει το καλοκαίρι 2-3 παίκτες της επιλογής του και να παρουσιάσει μια ομάδα ακριβώς όπως την θέλει. Μια βελτιωμένη έκδοση της σημερινής Μπαρτσελόνα είναι ικανή για πολύ μεγάλα πράγματα. Βεβαίως πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθεί το μομέντουμ και ο Ολλανδός να αποτύχει. Αυτό όμως είναι ένα ρίσκο που υπάρχει για οποιονδήποτε προπονητή. Το καλοκαίρι ο Κούμαν δεν έφερε ούτε έναν παίκτη επιλογής του. Ούτε Ντεπάι, ούτε Βαινάλντουμ ούτε τίποτα.
Με το σπαθί του κέρδισε μια ευκαιρία να δουλέψει σε μια κανονική Μπαρτσελόνα. Αν αποτύχει βεβαίως και θα απολυθεί. Όμως το μέχρι στιγμής έργο του σε μια τόσο ιδιαίτερη και δύσκολη χρονιά αξίζει μια επιβράβευση. Η φετινή σεζόν εξελίχθηκε συγκυριακά σε συναρπαστική για την Μπαρτσελόνα. Η ερχόμενη μπορεί να τη βρει σε θέση ισχύος. Αρκεί να διαχειριστεί σωστά ότι κατάφερε να χτίσει ο Κούμαν μέσα από τα συντρίμμια. Για να δούμε.
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις