Το μακρινό 2002 ήταν η τελευταία φορά που η Σπόρτινγκ Λισαβόνας κατέκτησε το πρωτάθλημα Πορτογαλίας. Στα 19 χρόνια που πέρασαν από τότε μέχρι σήμερα πολλά άλλαξαν. Οι Μπενφίκα και Πόρτο εναλλάσσονταν μόνιμα στη θέση του πρωταθλητή και αύξαναν συνεχώς τη διαφορά από την τρίτη μεγάλη ομάδα της χώρας. Διότι μπορεί οι νεότεροι να μην το γνωρίζουν αλλά η Σπόρτινγκ ήταν ένα εξίσου μεγάλο μέγεθος με τους άλλους δύο γίγαντες του εγχώριου ποδοσφαίρου. Κάτι που φρόντισε να θυμίσει σε όλο τον πλανήτη με τη φετινή αήττητη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τα «Λιοντάρια» λοιπόν επέστρεψαν και όλοι στην ομάδα έχουν κάθε λόγο να είναι περήφανοι για το φετινό τους τεράστιο επίτευγμα.
Ένα ανίκητο αουτσάιντερ
Η φετινή σεζόν στην Πορτογαλία ξεκίνησε ως συνήθως τα τελευταία χρόνια. Πόρτο και Μπενφίκα αναμένονταν να κονταροχτυπηθούν για τον τίτλο και η Σπόρτινγκ να περιοριστεί στο ρόλο του κομπάρσου. Από τη μία οι «Δράκοι» του Κονσεϊσάο -ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης- ήθελαν να διατηρήσουν τα σκήπτρα. Από την άλλοι οι «Αετοί» δημιούργησαν το πιο ακριβό πρότζεκτ στην ιστορία του πορτογαλικού ποδοσφαίρου προκειμένου να επιστρέψουν στο θρόνο. Άλλη μια τιτανομαχία ανάμεσα στις δύο ομάδες που μοιράστηκαν τους τελευταίους 18 τίτλους -11 για την Πόρτο έναντι 7 για την Μπενφίκα- αναμενόταν να συγκεντρώσει πάνω της όλο το ενδιαφέρον.
Τη Σπόρτινγκ ως συνήθως δεν την υπολόγιζε κανείς. Η απόστασή της από τις δύο μεγάλες αντιπάλους της ήταν πράγματι μεγάλη. Από άποψη ποιότητας και βάθους ρόστερ τα «Λιοντάρια» δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν Πόρτο και Μπενφίκα. Δύο ομάδες με πολύ ακριβά ρόστερ και παίκτες με πλούσιο ταλέντο και σημαντικές παραστάσεις. Μάλιστα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η μεταξύ τους διαφορά φαινόταν περισσότερο να ανοίγει παρά να κλείνει με τα χρόνια.
Με τις διοικητικές αναταραχές και τα οικονομικά προβλήματα η Σπόρτινγκ φέτος ξεκίνησε τη σεζόν με ένα νεανικό ρόστερ όπου αρκετοί παίκτες προέρχονται από τις ακαδημίες. Οι αποχωρήσεις βασικών παικτών όπως οι Γουέντελ, Ακούνια και Βιέτο περιόριζαν ακόμα περισσότερο τα περιθώρια για διάκριση. Παρόλα αυτά η Σπόρτινγκ είχε έναν κρυμμένο άσσο στο μανίκι που κανείς δεν είχε υπολογίσει. Το όνομα αυτού Ρούμπεν Αμορίμ.
Ένας προπονητής που όταν τον Μάρτιο του 2020 η Σπόρτινγκ πλήρωνε 10 εκατομμύρια για να τον αποκτήσει κανείς δεν καταλαβαίνει τη λογική. Βλέπετε ο 36χρονος τεχνικός είχε μόλις δύο μήνες εμπειρία ως προπονητής πρώτης ομάδας. Όπως αποδείχτηκε τελικά αυτή ήταν η κίνηση που άλλαξε τις ισορροπίες. Ο Αμορίμ -ταγμένος οπαδός και πρώην παίκτης της Μπενφίκα- έφτιαξε μια ομάδα κυριολεκτικά ανίκητη. ‘Ένα σύνολο σφικτό και δεμένο που ήξερε πάντα να παίρνει αυτό που θέλει μέσα στο γήπεδο. Η ομάδα του Αμορίμ δέχτηκε μόλις 15 γκολ σε 32 παιχνίδια από τα οποία κέρδισε τα 25 και δεν έχασε ούτε ένα. Ο τίτλος ήταν απλά ένα φυσικό επακόλουθο.
Ακολούθησε μας και στην επίσημη σελίδας μας στο Instagram
Συνεχής παραγωγή ποδοσφαιρικών διαμαντιών
Η Σπόρτινγκ Λισαβόνας ήταν ανέκαθεν μια ομάδα που έβγαζε από τις ακαδημίες της τεράστια ταλέντα. Κάποια από αυτά έγραψαν και γράφουν ιστορία στο χώρο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Για να μην πλατιάσουμε θα αναφέρουμε ενδεικτικά τα ονόματα των Λουίς Φίγκο και Κριστιάνο Ρονάλντο και θα πάμε παρακάτω. Παρά την απουσία τίτλων οι ακαδημίες της ομάδας δεν σταμάτησαν ποτέ να παράγουν εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Τα οικονομικά προβλήματα ανάγκασαν φέτος το κλαμπ να εμπιστευτεί πολλούς από αυτούς και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Πρώτος και καλύτερος ο Νούνο Μέντες. Ένα αριστερό μπακ που είναι δεδομένο ότι θα φέρει ένα τσουβάλι εκατομμύρια στα ταμεία του συλλόγου στο άμεσο μέλλον. Ο 18χρονος Πορτογάλος είναι ένα γνήσιο ταλέντο με δυνατότητες χωρίς ταβάνι. Έχοντας ήδη καθιερωθεί ως βασικός στην εθνική ανδρών της Πορτογαλίας, το όνομά του παίζει σχεδόν για όλες τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Από εκεί και πέρα ο 18χρονος φορ Τιάγκο Τόμας και ο 19χρονος στόπερ Γκονσάλο Ινάσιο κέρδισαν θέσεις βασικών -ερχόμενοι από τις ακαδημίες- και βοήθησαν σημαντικά την ομάδα στην πορεία της προς τον τίτλο.
Εκτός όμως από τους παίκτες που παρήγαγε η ίδια η Σπόρτινγκ, υπήρξαν και άλλοι που ήρθαν χωρίς πολύ θόρυβο και έκαναν τη διαφορά. Πιο τρανό παράδειγμα ο πρώτος σκόρερ της ομάδας Πέντρο Γκονσάλβες, ο οποίος κόστισε μόλις 6.5 εκατομμύρια και πρόσφερε τα μέγιστα. Τα 18 γκολ του 23χρονου επιθετικού χαφ ήταν υπερπολύτιμα και καθοριστικά στο δρόμο προς την κορυφή.
Από κοντά και ο Ζοάο Παλίνια που επέστρεψε από τον δανεισμό του στη Μπράγκα και εξελίχθηκε σε στυλοβάτη του κέντρου. Τέλος ο Πέδρο Πόρο που ήρθε σαν δανεικός από την Μάντσεστερ Σίτι και συνέθεσε ένα εξαιρετικό δίδυμο πλάγιων μπακ με τον Νούνο Μέντες. Με ατελείωτα τρεξίματα και εξαιρετική τακτική προσήλωση οι δυο τους έδωσαν πολλά παραπάνω στο παιχνίδι της Σπόρτινγκ απ’ ότι λένε οι αριθμοί. Όλοι οι παραπάνω -αλλά και κάθε παίκτης του ρόστερ- έβαλαν το λιθαράκι τους προκειμένου τα «Λιοντάρια» να πανηγυρίσουν ένα… παντελονάτο και απόλυτα άξιο πρωτάθλημα.
Μια ωραία παρέα, μια όμορφη ιστορία
Κατά τη διάρκεια της σεζόν η Σπόρτινγκ κέρδιζε συνεχώς φίλους και συμπάθειες. Όχι σε κανένα σημείο δεν έπαιξε όμορφο και ελκυστικό ποδόσφαιρο. Υπήρξε μια ομάδα με σαφής αμυντικούς προσανατολισμούς που έψαχνε αυτό που λέμε το «μισό μηδέν». Ένα σύνολο κυνικό που έψαχνε το αποτέλεσμα και αδιαφορούσε πλήρως για το θέαμα. Πως κατάφερνε λοιπόν να κερδίζει τη συμπάθεια των ουδέτερων; Με το πείσμα της, την αυταπάρνηση, τη σφήνα στο κατεστημένο. Ένα αουτσάιντερ που ήρθε από το πουθενά όχι απλά να κερδίσει αλλά να κυριαρχήσει.
Η Σπόρτινγκ έχασε μόλις μια φορά στις εγχώριες διοργανώσεις. Από τη Μαρίτιμο στο Κύπελλο Πορτογαλίας. Κατά τα άλλα κέρδισε μία φορά τη Μπενφίκα, μία την Πόρτο και τρεις τη Μπράγκα χωρίς να χάσει ποτέ από καμία τους. Κατάφερε να στεφθεί πρωταθλήτρια δύο αγωνιστικές πριν το τέλος, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο σχεδόν από την αρχή της σεζόν. Ανέβηκε στην κορυφή αρχές Νοέμβρη και δεν έφυγε ποτέ από εκεί. Η περίπτωσή της μοιάζει αρκετά με την Ατλέτικο Μαδρίτης του 2014.
Τότε σύσσωμο το ποδοσφαιρικό κοινό είχε αγκαλιάσει την προσπάθεια της ομάδας του Σιμεόνε που μπήκε ανάμεσα σε Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Μπορεί λοιπόν η Σπόρτινγκ να μην μας εντυπωσίασε με το επιθετικό της ποδόσφαιρο και τα πολλά γκολ αλλά σίγουρα κέρδισε τις καρδίες μας. Γιατί ήρθε να δώσει χρώμα σε ένα πρωτάθλημα που εδώ και σχεδόν μια 20ετία είχε καταντήσει αποκλειστικά υπόθεση για δύο. Το μεγάλο στοίχημα πλέον για τα «Λιοντάρια» είναι να μην επιτρέψουν η επόμενη φορά που θα βρεθούν στην κορυφή να αργήσει άλλα 19 χρόνια.
Όπως έχει αποδειχτεί πολλές φορές η διαχείριση της επιτυχίας είναι αρκετά πιο δύσκολη υπόθεση από τον ερχομό της. Η επόμενη σεζόν θα ξεκινήσει με εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις για την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, η οποία θα κληθεί να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Μάλιστα θα πρέπει να το κάνει έχοντας παράλληλα να διαχειριστεί τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως αυτά είναι προβλήματα και πονοκέφαλοι για αργότερα. Προς το παρόν όλοι γύρω και μέσα στην ομάδα μπορούν να πανηγυρίσουν με την ψυχή τους. Το αξίζουν και με το παραπάνω.
Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις
Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.
Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας
