Κάνε subscibe στο κανάλι μας στο Youtube
Μίλαν, μία πονεμένη ιστορία
Μίλαν

Μίλαν, μία πονεμένη ιστορία

Δέκα χρόνια μακριά από σημαντικό τίτλο είναι πολλά. Και ειδικά για μία ομάδα όπως η Μίλαν. Μπορεί να αλλάξει αυτό; Και αν ναι, πότε;

01.02.2020 | 13:39

Μια δεκαετία χωρίς major trophy κλείνει η Μίλαν και το Sportsking.gr επιχειρεί να βάλει σε τάξη τα πως και τα γιατί της κατάπτωσης των “ροσονέρι”.

Μίλαν και μεταγραφές σημειώσατε άσο

Η παλιά, καλή και ισχυρή Μίλαν έχει μπει για τα καλά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Παίκτες ήρθαν, παίκτες έφυγαν και διαφορά δεν έκαναν. Οι ηγέτες του πρόσφατου παρελθόντος εξαφανίστηκαν εν μία νυκτί και έκτοτε η Μίλαν ισορροπεί σε ένα σχοινί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας όσον αφορά τις μεταγραφές. Ποντάρει σε παίκτες χωρίς μεγάλες παραστάσεις στην προσπάθειά της να χτίσει – μάλλον μάταια – ένα αξιόλογο ροστερ.

Ποδοσφαιριστές που κάνουν “όνομα” στις ομάδες τους, τολμούν και ντύνονται στα “ροσονέρι” και ομολογουμένως το καταστρέφουν. Κι αυτό γιατί η Μίλαν έχει πάψει να δείχνει ικανή να διαχειριστεί παίκτες. Να δείχνει πως έχει να δώσει το οτιδήποτε σε κάποιον ποδοσφαιριστή. Κάτι που φυσικά την κάνει απωθητική για οποιαδήποτε υποψήφια μεταγραφή.

Κινήσεις εντυπωσιασμού όπως ο Ζλάταν δεν πείθουν πλέον, αφού το μεγάλο ζήτημα της ομάδας δε λύνεται. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το χτίσιμο ενός κορμού σταθερού που με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις και πειραματισμούς θα παγιωθεί για κάποια χρόνια. Αντ’ αυτού η Μίλαν έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο πηγάδι που παίκτες πηγαίνουν και έρχονται, δίχως να αφήσουν ή να πάρουν κάτι.

Προπονητής αγνοείται, στοπ

Ενδεικτικό της δυσκολίας να χτιστεί κάτι στα θεμελια της Μίλαν αποτελεί και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχει στεριώσει κανένας προπονητής στον πάγκο της. Μετά την τετραετία σχετικής σταθερότητας με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι στην τεχνική ηγεσία της ομάδας από το 2010 ως και το 2014, έκτοτε η Μίλαν αλλάζει τους προπονητές σαν τα… πουκάμισα.

Μετά τον Αλέγκρι ακολούθησαν Τασότι, Ζέεντορφ, Ιντζάγκι, Μιχαΐλοβιτς, Μπρόκι, Μοντέλα, Γκατούζο, Τζιαμπάολο και τώρα Πιόλι. Εννέα προπονητές. Σε πέντε χρόνια. Περίπου επτά μήνες παραμονής κατά μέσο όρο. Ένα διάστημα που προφανώς μόνο αρκετό δεν είναι για να δουλέψει κάποιος με το υλικό που του παρέχεται.

Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι από τους εννέα τεχνικούς οι τρεις διατέλεσαν παίκτες της Μίλαν. Και οι τρεις, ωστόσο, πέρασαν και δεν ακούμπησαν από τον πάγκο της. Μία συνταγή που θα απορούσε κανείς για ποιο λόγο εφαρμόστηκε τρεις ολόκληρες φορές. Ένα ακόμα στοιχείο που συνηγορεί στο γεγονός ότι δεν υφίσταται καμία λογική στην επιλογή των προπονητών.

Μπορεί η Μίλαν το κάτι παραπάνω;

Υποκειμενικά και μόνο, όχι. Η Μίλαν μοιάζει με ένα παιδί που αρίστευε στο σχολείο, ήταν πάντα μελετηρό, ξεχώριζε αλλά μόλις ενηλικιώθηκε έχασε τη Γη κάτω από τα πόδια του. Τα χρόνια από τις χρυσές εποχές αίγλης της πέρασαν κι αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι που δεν κάνει τίποτα για να το αλλάξει. Οι συνθήκες, το ποδόσφαιρο, το σκεπτικό γύρω από όλα άλλαξαν. Η Μίλαν έχει πέσει στην παγίδα και δε δύναται να ακολουθήσει τις απαιτήσεις των καιρών.

Αδυνατεί να δημιουργήσει ένα σταθερό ρόστερ με βάθος στον πάγκο – ακόμα και χωρίς τα πρωτοκλασάτα ονόματα του πάλαι ποτέ – και φυσικά να βρει έναν προπονητή-ηγέτη για τον πάγκο της, που θα του δώσει χρόνο και περιθώριο να δουλέψει. Μοιάζει να είναι παρατημένη στη μοίρα της. Μία μοίρα που όμως ολοένα και θα χειροτερεύει αν δεν το πάρει απόφαση να την αλλάξει. Όσο υπάρχει για να… υπάρχει, θα είναι πάντα μία μέτρια ομάδα με το ένδοξο παρελθόν αλλά το – πολύ – θολό παρόν και μέλλον.

Η συμπολίτισσά της, Ίντερ, κατάφερε να δημιουργήσει κάτι από το μηδέν. Είχε τις αποτυχίες της, τα σκαμπανεβάσματά της αλλά δείχνει ικανή να επιστρέψει στα σαλόνια του ιταλικού πρωταθλήματος. Ακόμα και λιγότερο ιστορικές ομάδες από τη Μίλαν έχουν καταφέρει να πρωταγωνιστήσουν πολλές χρονιές όπως η Αταλάντα.

Δε χρειάζεται να «χτυπήσει» άμεσα κάποιον τίτλο. Ούτως ή άλλως δε μπορεί ακόμα. Αλλά αυτό που μπορεί αναμφίβολα να κάνει είναι να θέσει σιγά σιγά τα θεμέλια για κάτι διαφορετικό. Όλες οι μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος πλην της Γιουβέντους έχουν κάνει κοιλιά κάποιο χρονικό διάστημα. Η Ρόμα, η Νάπολι, η Λάτσιο, η Φιορεντίνα. Όλες. Η Μίλαν όμως δεν κάνει καν μία καλή πορεία για να πει κανείς πως έκανε κοιλιά. Αυτό μπορεί και είναι ευχή όλων να αλλάξει.

Ακολούθησε το sportsking.gr στο Google News για να μαθαίνεις πρώτος τις ειδήσεις των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων.

Κάνε Like στη νέα μας σελίδα στο Facebook και μάθε πρώτος τα νέα της αγαπημένης σου ομάδας

Κάνε subscibe στο κανάλι μας για να βλέπεις πρώτος αφιερωματικά βίντεο και συνεντεύξεις

Exit mobile version